عصر روز
چهارشنبه 23 مهر 93 تظاهراتي در مقابل دفتر سازمان ملل در تهران برگزار شد. اين تظاهرات
به ابتكار جمعي از دانشجويان دانشگاه تهران و با حمايت و حضور دانشجويان و فعالين كارگري
تهران و كرج در دفاع از مردم كوباني و عليه
داعش برگزار شد. در ابتدا لباس شخصي‌ها و نيروي انتظامي اجازه تجمع نمي‌دادند و چندين نفر از
محل تجمع برگشتند. اما با پافشاري و ايستادگي حاضرين، تظاهرات دقايقي بعد از ساعت چهار
شروع شد. مردم شركت كننده كه اکثراً كرد بودند پلاكاردهاي مختلفي با مضمون دفاع از
كوباني آورده بودند. يك پرچم بزرگ با شعار «مرگ بر امپرياليسم و ارتجاع و فاشيسم» و
«زنده باد همبستگي» در آغاز تجمع باز شد. دقايقي پس از ساعت چهار جمعيت زيادتر شد و
در ادامه به حدود 300 تن رسيد. در دقايق اول چندين موتور سيكلت نيروهاي ضد شورش و چندين
پياده مجهز به لباس ضد شورش به باتوم و سپر و.. به صورت پنهان از ديد در کوچه‌اي موضع گرفتند.
ماشين‌هاي گذري با زدن بوق
از تظاهرات پشتيباني مي‌کردند. برخي از عابرين و كساني كه در پارك مجاور
بودند در مورد اهداف تجمع سؤال مي‌کردند.
بعد از مدتي
چند جوان يك پرچم را باز كردند كه بر آن عكس ملا مصطفي بارزاني منقوش و شعار «هر كجا
كرد است آن جا ايران است» (!!) نوشته شده بود. چند تن از پان ايرانيست ها با پخش چند
شعار سعي مي‌کردند كه به خيال خود به تجمع جهت بدهند كه به خاطر مضمون
شعارهاي ناسيوناليستي ايراني مورد اعتراض بسياري از جوانان قرار گرفتند. يك نفر که
مشخص بود مرزبندي روشني با خط ايدئولوژيک سياسي و اهداف ناسيوناليستي رهبري مبارزات
کردستان سوريه ندارد مي‌گفت درست است كه ما با ارتجاع در همه جا بايستي مبارزه
كنيم اما الان كوباني در محاصره است و در كوباني نيروهاي مترقي و انقلابي براي برابري
زن و مرد و سكولاريسم و سوسياليزم مبارزه مي‌کنند و بدين لحاظ مهم است كه به‌ويژه از كوباني دفاع
شود. شعار زنده باد سوسياليسم و زنده باد استقلال كردستان نيز به چشم مي‌خورد.
برخي از
شركت كنندگان با گرايش ناسيوناليستي با شعارهاي محدود تلاش مي‌کردند كه صرفاً تقابل
كردها با داعش را عمده كنند. برخي از تصوير ملامصطفي بارزاني ناراضي بودند و مي‌گفتند كه حكومت اقليم
كردستان به اندازه كافي به مبارزات مردم كوباني كمك نكرده. به هر حال به نظر مي‌رسيد که خود جوش بودن
اين اعتراض، باعث عدم هماهنگي و تنوع گرايش‌هاي حاضر در آن شده بود.
در پايان
تجمع حدود ساعت پنج و ربع تجمع كنندگان شروع كردند با صداي بلند شعار دادن در حمايت
از كوباني که يکي از شعارها «كوباني، ننگ جامعه جهاني» بود. در پايان عده‌اي به سمت خيابان شريعتي
حركت كردند و تعدادي شعار زنده باد پ ک ک مي‌دادند و جمعي ديگر در آن‌سوي خيابان به‌طور مجزا حركت مي‌کردند.
گفته
مي‌شود كه جمعي از دانشجويان
چپ كه در همان روز مي‌خواستند در ميدان انقلاب
تجمع كنند توسط مأمورين اطلاعات بازداشت شده‌اند. جمهوري اسلامي تلاش
زيادي مي‌کند كه شعارهاي تظاهرات
راديكال نشود و طوري صحنه را ترتيب بدهد كه گويا تجمع كنندگان مدافعين حكومت هستند.
به هيچ وجه اجازه تجمع در مناطق شلوغ مثل مقابل دانشگاه تهران يا ميدان انقلاب را نمي‌دهد و از اينكه شعارهاي
سال 88 تكرار شود وحشت دارد. در اين تجمعات مي‌توان شعارهايي در مورد
حق تعيين سرنوشت ملت كرد داد. شعارهاي آزادي زندانيان سياسي و زنده باد انترناسيوناليسم
و برابري زن و مرد نيز بايستي در اين تجمعات طرح شود. و همين طور شعار كردستان، گورستان
ارتجاع و امپرياليسم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر