نشریه آتش شماره 98
پیام به معلمان: به این وارونگی خاتمه بدهیم!
چند نفر از دانش آموزان شما در جنایتِ جمهوری اسلامی در آبان ۹۸ کشته شده اند؟ آیا سایر دانش آموزان بعد از این جنایت شوقی به یادگیری دارند؟! آن هم در نظام آموزشی ای که کارش کنترل فکری و تزریق آیین های مکتبی فرسوده به ذهن افراد است؟ یا به این نیاز دارند که دانش مبارزه و جنگ طبقاتی را بیاموزند تا معمایِ صحنه نابرابر آبان ۹۸ برای شان حل شده و ذهن و دستشان برای واژگون کردن این ظلم بی انتها به کار بیافتد؟
معلمان این امکان را دارند که سوگواری و خشم در میان دانش آموزان خود را به تحلیل علمی از ریشه این وقایع و به طور کلی معضلات جامعه و جهان امروز تبدیل کنند. معلمان می توانند به نسل جدید شاگردان شان بگویند که راه و علمی وجود دارد که ریشه اصلی معضلات جامعه و راه حل برون رفتن از آن را شناخته و تدوین کرده است و باید رویکرد مبارزه برای تغییر وضعیت با اتکا به این علم و راه را در پیش گرفت. علم به ما ظرفیت و تواناییِ تغییر مثبت را نشان می دهد.
جامعه ما به یک انقلاب واقعی نیاز دارد و این انقلاب ارزش فداکاری را دارد، اما افکار و استراتژیِ این انقلاب ناشناخته مانده است. در واقع ناشناخته ترین علمی که بشر به آن دست یافته، علم کمونیسم نوین است.۱ هر آموزگار شریفی که نیاز عاجل این جامعه به یک تغییر بنیادینِ مثبت و مساعد به حال اکثریت مردم را درک می کند، ضرورتا نیازمند آموختن این علم و بردن اصول آن به میان دانش آموزان و جامعه است. در برهه کنونی این یک ماموریت استراتژیک برای آموزگاران و استادان است. این جمله آردی اسکای بریک۲ می تواند در این روزهای خشم و اندوه راهنمای همه معلمان باشد: «بیایید به رنج هایی که انسان ها می کشند نظری بیاندازیم. اگر فکر علمی داشته باشیم می توانیم بفهمیم که رنج کشیدن انسان را نمی توانیم کاملا محو کنیم. ما همیشه از دست دادن ها و مرگ را خواهیم داشت و غمگین خواهیم شد، همیشه شکلی از بیماری و اشکالی از فجایع که روی انسان ها تأثیر منفی دارد را خواهیم داشت… اما جهان امروز پر از رنج های غیر ضروری است و می توان به جهانی دست یافت که مانند امروز مشخصه اش این همه رنج غیر ضروری نباشد».
آن چه در خیزش آبان رخ داد واقعیت جهان امروز است. قتل هایی که صورت گرفت فقط محدود به ماهشهر و بهبان و کرج و شهریار نیست. در خیابان های سانتیاگو، بوگاتا، بغداد، نیویورک و غیره پایین ترین قشرهای این جوامع دائما در معرض قتل پلیس و نیروهای ضد شورش هستند. کشتار آدم های بی سلاح توسط نظامیان بخشی از عملکرد دولت ها برای حفظ نظام شان است. مردم برای آن ها به واقع «بیگانه» و غیر مهم اند. در این دنیا فقط یک لایه نازک از جمعیت کره زمین بی دغدغه در جزایر خود زندگی می کنند. آن ها ثروتی را که میلیاردها نفر تولید کرده اند تصاحب کرده و در موردش تصمیم گیری می کنند و از این وارونگی با زور تفنگ نگهبانی می کنند. آن ها حتی حق خوردن نان، داشتن آب آشامیدنی سالم و هوای تمیز را از مردم دریغ کرده اند.
هیچ کدام از این مشکلات فقط با سرنگونی جمهوری اسلامی حل نمی شوند. بله فوق العاده مهم است که این رژیم را به عنوان گام اول در راه از بین بردن نظام سرمایه داری سرنگون کنیم. این رژیم باید سرنگون شود تا بتوانیم نظام سرمایه داری را سرنگون کنیم. اما اگر این رژیم سرنگون شود ولی نظام سرمایه داری پابرجا بماند و ما نتوانیم بر خاکستر این رژیم یک جمهوری سوسیالیستی نوین بر پا کنیم، بار دیگر و در اشکال جدید همه این دردها و رنج های غیر ضروری تولید خواهند شد. سرمایه داری، یک نظام اجتماعی است که به دلیل سوخت و ساز و عملکردش، فقر، سرکوب، تبعیض، کشتار و بی عدالتی را مرتبا بازتولید می کند.
خیزش آبان پیامی داشت که باید عملی کرد: باید این وارونگی تمام شود. اینجا است که آموختن و آموزش دادن تاریخ واقعی کمونیسم،۳ بررسی مانیفست و برنامه انقلاب کمونیستی در ایران،۴ استراتژی راه انقلاب در ایران،۵ و پیش نویس قانون اساسی جمهوری سوسیالیستی نوین ایران۶ وظیفه عمده آموزگاران متعهد به تغییر رادیکال سرنوشت محرومان جامعه است. n
۲- آردی علاوه بر اینکه یک انقلابی کمونیستِ پیرو باب آواکیان و کمونیسم نوین است دانشمند رشته بیولوژی تکاملی است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر